Kategori arşivi: Şiirleri ve Yazıları

Dostum dediğim insanlar…  27.11.2011 (Saat: 18.15) Dostum dediğim insanlar Çıkın saklandığınız yerden Mezar taşları kadar sessizsiniz Bir o kadar hissiz Kalleşçe yapılan kavganın Ortasındaki bir insan çaresiz. Ey dostum dediğim insanlar, İnancınıza karşılık şeref bahşettikleriniz Zorbalık yapsa bile,  Görmezden gelmek midir … Okumaya devam et →

Bir türkü söyle.. Bazen bir türkü söylediğini sanırsın Sen türküyü değil, türkü seni söyler Ezgisi, nağmesi eskidir, önceden tanırsın Sen türküyü değil, türkü seni dinler – Dinledikçe türküyü sıkışır yüreğin Sıkıştıkça yüreğin tekrar dinlersin Sitemler edersin sillesine feleğin Bazen ağlar, … Okumaya devam et →

Sana dair Uyandığımda sen yoksun yanımda Bembeyaz teninin kokusu yok Tüm varlığınla hissetsem de seni kanımda Öpüşün yok, sarılışın yok, gülüşün yok — İsimsiz bir sevdayla çıktık yola Uzaktan sevecektik birbirimizi Gezmek vardı diyarlarda kol kola Bölüşmek vardı yan yana … Okumaya devam et →

Özgürlük Mürekkebin varken kalemin dizelere takılıyorsa Hislerinle savaşmaya başlamışsın demektir Beynin kalbinin çalışmasına yetişemiyorsa Yosunlu sular gibi kokuşmaya başlamışsın demektir — Gelen ilhamına bile pranga vurulmuşsa Gönlünün dışa açılan penceresi kapanmış demektir Duyguların bile şiirine yansıyamıyorsa Özgürlük hikayenin bittiği anı … Okumaya devam et →

Buna değdi mi? Bir gün çocukların büyüdüğünde sana sorarlarsa “Baba, bu makam için ne yaptın?” diye, “Beni dostu olarak gören birisi vardı, Onu rezilce bir tezgahla sattım” dersin. “Peki baba, buna değdi mi?” diye sorarlarsa, Umarım verecek bir cevap bulursun. … Okumaya devam et →

Bu sabah seni andım O minik dört duvar arasında Ey çiğ köfte üstadı Kulakların çınlasın Terini katarak yoğurduğun Biberini katarak öldürdüğün Ayranı içerek söndürdüğün O köftelik bulgur tanelerini hatırladım Boğazında kalan kaktüs misali Su borusunda bağıran yavru kedi misali Çıkımda … Okumaya devam et →

Tek başıma televizyon seyrediyordum evde. Bir gurbet şarkısının dokunaklı nağmeleri döküldü, Şarkıcının dilinden. Annemi hatırladım, Anacığımı… Beni Bursa’ya ilk uğurlayışı geldi gözümün önüne. Bavulumu hazırlıyordu özenle. Kimbilir kaç kere doldurup boşaltmıştı, Eksik bir şey olmasın diye. Dolu dolouydu gözleri. Çekinikti … Okumaya devam et →

Rüzgarı bekleyen kuru bir yaprağın hüznü Ya da gülün açmasını bekleyen bülbülün heyecanı Hani duyguların karışır da anlatamazsın Sorsalar söyleyemezsin yaşadığın zamanı Ve beklersin sevgilinin bir çift sözünü Sıkıntılı anımda sen yoksan yanımda İçime dolanmışsa gereksiz dertler Ve ben boynuna … Okumaya devam et →